สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๕ ครับ
เราไม่ได้เขียน blog ปีใหม่มานานแค่ไหนแล้วเนี่ย
ทุกครั้งพอสิ้นปีเราจะต้องมาสรุปว่าปีนั้นได้ทำอะไรตามเป้าหมายที่ได้เขียนไว้ตอนต้นปีแล้วหรือยัง
แล้วก็ร่างความคาดหวังใหม่สำหรับปีถัดไป
จากสิ่งที่ทำมาเป็นประจำกลับกลายต้องหยุดลงหลังจากเข้าสู่วัยทำงาน
มันเป็นช่วงเวลาที่ทำอะไรไม่ได้ตามเป้าสักอย่าง
ต้นปีเขียนไว้ยังไง ปีถัดไปก็เรื่องเดิมๆ
เขียนซ้ำๆหลายปีจน รู้สึกว่ามันไม่ศักดิ์สิทธิ์เสียแล้ว เจ้า New Year Resolution เนี่ย
ก็เลยเลิกเขียนเสียดีกว่า เอาให้เราพร้อมแล้วค่อยมาลุยกันใหม่
แต่แล้วปีนี้ก็เป็นปีที่อยู่ดีๆก็รู้สึกว่าอยากเขียน อยากเริ่มตั้งความหวังใหม่อีกรอบ และอยากทำให้ได้สำเร็จ
ให้เป็นกำลังใจในการใช้ชีวิตในยามที่รู้สึกว่าอะไรอะไรก็ไม่ลงตัวสักอย่าง.. ในยามที่สมองไม่ยอมทำหน้าที่ตามที่ควรจะเป็น
ตอนนี้ผมก็เขียนมันทั้งๆที่ก็ยังปวดหัวอยู่นี่ละ อยากหาย แล้วกลับมาเป็นธีรเดชผู้ไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตาดังเดิม
เส้นทางอีกยาวไกล ขอเพียงได้เริ่มก้าว จะถึงปลายทางได้สักวัน
ต่อไปจะพยายามร่ายในสิ่งที่อยากทำให้สำเร็จในปีนี้
1. เขียน blog ให้ถี่ขึ้น เพื่อฝึก skill การเขียน ฝึกการเรียบเรียงคำพูด และการตกผลึกทางความคิด
2. รื้อฟื้นภาษาอังกฤษให้ได้เสียที
3. ออกกำลังกายเยอะ เล่นเวทนิดหน่อยให้เฟิร์ม
4. แยกเวลางานกับเวลาส่วนตัวให้ได้เด็ดขาดเสียที
5. ค้นหาตัวเองให้พบว่าชอบด้านไหนถนัดด้านไหนกันแน่ แล้วลุยมันต่อไป
เอาแค่ 5 ข้อละกัน ก็เป็นเรื่องเดิมๆ จะทำได้กี่ข้อสิ้นปีมาดูกัน
ธีรเดช ณ จุดผ่านของความหวัง
ปล. blog นี้สำนวนแปลกๆอย่าว่ากัน ร้างราไปนาน
ฮิ้วววววว