ไม่ได้ update มาเป็นแรมเดือน จนเพื่อนๆว่า (บางคนเท่านั้นแหละ) เพราะว่าคนอื่นก็ไม่มีเวลามาอ่าน blog ของเราหรอก… แฮะๆ
ตอนนี้บอกได้คำเดียวอ่ะว่าเหนื่อยโคตรๆ เหนื่อยจนโทรม… กลายเป็นผีตายซาก ไปแล้ว..
ไม่อยากจะนึกถึงงานที่ต้องทำเลยอ่ะ มันมากซะจนท้อ…. หลายคนบอกว่า "ทำไมแกรับงานมาเยอะจังว่ะ ดูยุ่งตลอดเวลาเลย" จะว่าไปแล้วเราไม่ได้รับงานมาเยอะนะ แต่ว่างานทุกอย่างมันประดังเข้าช่วงนี้หมดเลย อย่างงานชมรม เข้าไปตั้งแต่ปีหนึ่ง พอถึงปีสามก็ต้องทำงานเป็นปกติอยู่แล้ว อันนี้เป็นงานที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ประจวบกับได้รางวัล Dtac มาอีก ก็ต้องทำงานให้เค้าอีก ลำพังแค่สองงานนี้ก็จะแย่แล้วนะ แต่เปิดเทอมช่วงกลางๆ โอ้โห งานอะไรฟร่ะเนี่ย quizๆๆสอบๆๆ ไม่มีหยุดเลย
ไอ่ที่เราเคยพูดไว้ใน blog เก่าๆว่าเราจะจัดเวลาให้ดี เทอมนี้ต้อง up grade ของตัวเองให้ได้ ก็ยิ่งทำให้เราเครียดเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน… เหนื่อยจนท้อ อ่ะ..
เมื่อถึงเวลานี้ ในภาวะที่ท้อแท้ ต้องหาเวลาว่างให้ชีวิต อาจทำให้งานที่ต้องรับผิดชอบโดนแบ่ง priority ไปโดยปริยาย งานชมรมตอนนี้มันเริ่มอิ่มตัวแล้วอ่ะ เรารู้สึกไม่อยากทำงานตรงนั้นแล้วอ่ะ(แต่ทำไงได้ว่ะ เราเป็นรองประธานนี่หว่า..เฮ้อ) กลายเป็นว่างานที่เราไม่ถนัดเราก็ไม่อยากทำเพราะว่าเวลาก็ไม่ค่อยมี ถ้าทำในสิ่งที่ไม่ถนัดมันก็ออกมาไม่ดีอ่ะ… เวลามันออกไม่ดี คนที่สนิทกะเราก็คงจะรู้ว่าเรา จะเป็นยังไง เราอยากจะทำงานอะไรที่ทำแล้วมีความสุขอ่ะ
PS เรื่องงานชมรมอ่ะ เราก็พยายามจะพัฒนาตัวเองมาโดยตลอดตั้งแต่ปี1 แล้วนะโดยเฉพาะความเป็นผู้นำและความกล้าแสดงออก แต่มาจนถึงบัดนี้ รู้สึกว่ายังไม่มีอะไรดีขึ้นเลยอ่ะ จนบางครั้งก็คิดว่าเราคงไม่เหมาะกะงานแบบนี้… จบ..
PS2 พิมพ์มาเยอะ แต่อาจอ่านไม่รุเรื่องนะ เพราะว่าตอนนี้อยู่ในภาวะโคม่า….ร่อแร่ๆๆๆ
ง่า ….ไม่รู้นะว่าแกคิดไงอ่ะ แต่ในความคิดของเรา เราว่าแกก็ทำงานชมรมได้ไม่เลวนะ สิ่งที่คิดว่าไม่ดี แต่จริงๆแล้วคนอื่นอาจจะเห็นว่ามันดีก็ป็นได้ ….เอาเถอะอย่าท้อเลยนะ