2 February 2006 : บทเรียนฝังจำ…

(หมดสิ้นแล้ว… ความพยายามที่สรรค์สร้าง…)

เข้าเรื่องเลยแล้วกัน

Harddisk Notebook ของเราเจ๊งไปแล้ว… กู้ข้อมูลไม่ได้เลย

 

ทั้งอาทิตย์นี้.. ไม่ได้ทำงานไรเลยอ่ะ มัวจัดการแต่เรื่อง Harddisk เอาไป กู้ข้อมูลมาสองที่ ไม่ได้เลย…

 

วันตรุษจีน… 29 Jan : พี่เรา logon เข้าเครื่องด้วย Limited Account (เราเป็น Admin คนเดียว) แต่.. พี่เราสามารถเข้าไป set IIS ได้ ซึ่งที่จิง Admin เท่านั้นที่สามารถจัดการได้…. หลังจาก set เสร็จ… เครื่องก็รวน.. และก็ปรากฏ Dead Blue Screen ขึ้นมา ซึ่งทุกคนก็คงรู้ดีว่า WindowsXP ขึ้นจอฟ้ามาเมื่อไรย่อมมีเรื่องปวดหัวมาให้แก้เสมอ… แต่มันไม่ใช่แค่นั้นสิ… พอเราเปิดมาอีกรอบ เห็นว่า McAfee มีปัญหาก็เลยลงทับไป (ตอนแรกว่าจะ System Restore แต่ CheckPoint มันอยู่ตั้งอาทิตย์ที่แล้ว… ถ้า restore ไป วุ่นวายแน่ๆ) ทีนี้ล่ะ… restart เครื่องมาอีกที.. ขึ้นจอฟ้าเลย..

 

เข้า SafeMode ก็ไม่ได้…

เข้า Last know good condition ก็ไม่ได้…

เข้า Debugging Mode ก็ไม่ได้….

เข้า Load for System Restore ก็ไม่ได้…

 

หน้าซีด.. แล้วตูจะทำยังไง.. โชคดีนะที่ InetPub ส่งเมล์ไปให้เพื่อนๆเมื่อวานแล้ว…

 

มีทางเดียวแล้วล่ะ…. Format แล้วลง Windows ใหม่…

 

ลง Windows ครั้งที่ 1 :

     ลงได้เรียบร้อย.. แต่พอลงโปรแกรมได้ 3-4 โปรแกรม… จอฟ้ามาอีกแล้วคับ.. ไม่เอะใจอารัย.. สงสัยลงไม่สมบูรณ์ เพราะระหว่างลงเราก็นอนหลับไปเลย ไม่รุว่าต้อง set ไรเป่า

 

 

ลง Windows ครั้งที่ 2 :

     ลงได้เสร็จเรียบร้อย แต่พอ logon เข้าครั้งแรกก็… จอฟ้ามาเลย…. เอ่… NB เป็นไรเป่าว่ะ… เอาวะลองใหม่

 

ลง Windows ครั้งที่ 3 :

     ที่นี้นั่งเฝ้าเลย… ระหว่างที่มัน copy ไฟล์ install ลงเครื่องจะมีเตือนเป็นระยะว่า ไม่สามารถ copy ไฟล์ xxx ลง target storage ได้… ก็สงสัยว่าแผ่นไม่ดี… ลองใหม่อีกครั้งก็ได้ พอลงเสร็จ.. ก็จอฟ้าอีก.. เหอะๆ คิดในใจ เป็นที่ Hardware จิงหรือนี่

 

ลง Windows ครั้งที่ 4 :

     ลงยังไม่ทันเสร็จ.. เอ้ย.. ตอนมัน setup StartMenu ขึ้นจอฟ้าแล้ว restart เลย… ตอนนั้นในใจก็ยังคิดว่า windows มันไม่เต็ม…(แต่ทำไม ที่ลงล่าสุดมันใช้ได้หว่า??)

 

ทำจนถึง 6โมงเช้า ก็นอนๆตื่นๆ กะ Windows… จนแบกไปลง ที่ห้อง FundDistSys ต่อ…

 

ลง Windows ครั้งที่ 5 :

     อาการ copy ไฟล์ไม่ได้มาอีกแล้ว.. ที้นี้หลายครั้งเลย… บางทีตอนหน้าจอให้เลือก drive ที่ต้องการลง มันก็ขึ้นว่า… Cannot Access this Disk… หรือไม่บางทีก็หา C: เจอ แต่หา D: ไม่เจอ… บางทีตอน Restart  Bios ก็หา HDD ไม่เจอบ้าง… เอาละซิ หน้าซีดเลย…

 

ตอนนั้นคิดอย่างเดียวคือ… ต้องรีบ Backup ข้อมูลใน HDD ให้เร็วที่สุด…

พยายามลง Windows ให้ได้ เพื่อที่จะถ่ายข้อมูลลงเครื่องเพื่อน.. (หลายคนบอกให้ถอด HDD ไป Backup เลย แต่เรากลัวเรื่อง Warranty เลยคิดจะลง windows ให้ได้เท่านั้น)

 

ลง Windows ครั้งที่ 6 :

     พยายามอีกครั้งสุดท้าย… ที่นี้ระหว่าง Restart เครื่อง ที่หน้า POST message… มี Message ที่น่าสะพรึงกลัวเกิดขึ้น นั่นคือ SMART Message (SMART เป็นเหมือน BlackBox ของ HDD มันจะคอยดูแลการทำงานของ HDD ทุกฝีก้าว ทุกการเคลื่อนที่ของหัวอ่าน.. ถ้าเกิดการ fail บ่อยๆ หรือทำงานผิดพลาดบ่อยๆ มันจะแสดงตัวออกมา…  )

 

จำได้ไม่หมด แต่มันกะลังบอกว่า…

Harddisk ของคุณกะลังย่ำแย่สุดๆ กรุณา Backup ข้อมูลโดยด่วน…

 

แต่เหมือนโชคจะไม่เข้าข้างเราพอ windows มัน Restart เพื่อ Setup ค่า มันมี Message ของ Bios โผล่ขึ้นมาบอกให้เราใส่ HDD password ซึ่งเราไม่เคยตั้งมาก่อน….

แล้วเราจะรู้ได้ไงล่ะ… เราก็กดไปมั่วๆ ทีนี้… กดเกิน.. มันบอกว่า HDD Locked !! แล้วเราก็ access HDD ไม่ได้อีกเลย…

 

ตอนนั้นใจหายมากๆ… ไม่อยากจะคิดเลยว่าเรื่องอย่างงี้จะเกิดขึ้นกะเรา… ข้อมูลทั้งหมดของเราหายไปจริงๆเหรอ.. รูปทั้งหมด 5 Gb กว่า.. ที่เราจะ Write DVD อีก 2 วัน.. มันจะไม่เหลือแล้วหรอ… PortFolio ที่เรานั่งรวบรวมมาตลอด เพื่อจะได้ไม่ต้องมาระลึกตอนปี 4… มัน.. มัน..  ความพยายามต่างๆที่เราตั้งใจทำ.. ที่อยู่ในเครื่องนั้น.. มันจะหายไปชั่วพริบตาเหรอ….  ทุกอย่างรุมเร้าเข้ามาในหัว… มันยังไม่น่าถึงเวลา ที่ HDD เจ๊งเลย… ยังไม่ถึงปีเลย… คิดไปต่างๆนานา..

 

ช่วงเย็นของ จันทร์ อังคาร พุธ พฤหัส เราก็วิ่งระหว่าง จุฬาฯ พันธ์ทิพย์ IT mall….

เพื่อเอา HDD ไปกู้ข้อมูล ไปมาสองที่… สุดท้ายความหวังก็พังทลาย… เมื่อได้คำตอบว่า.."เสียใจด้วยคับ.. พี่กู้ข้อมูลของน้องไม่ได้.."

 

เดินกลับด้วย ความสิ้นหวัง…

พรุ่งนี้จะพาน้อง เอ (เซอร์) ไปเข้าศูนย์พระราม 3 เราจะได้ทำงานซักที (ไม่รุจะทำได้เท่าไรกัน..)

 

สุดท้ายคิดได้ว่า.. เราผิดเอง ที่ไม่ backup…

 

ข้อคิด.. อุปกรณ์อิเลคโทรนิค มันก็เป็นแค่เศษเหล็กที่ไม่มีความคิด ความรู้สึก เอาความแน่นอนกะมันไม่ได้หรอก… อย่าไปไว้ใจมัน… อย่าให้สิ่งสำคัญๆอยู่กะมันแค่สำเนาเดียว.. เพราะคุณไม่รุหรอกว่ามันจะทรยศคุณเมื่อไร

 

ปี 2006 นี่มันอารัยเนี๊ยะ… ผ่านมา 1 เดือน เจอเรื่องไม่ดีไป 4 เรื่องแล้ว…

ที่เราขอไว้ตอนปีใหม่คงไม่สมหวังแล้วล่ะ… เฮ้อ..

 

PS I. ขอบคุณ อาจารย์วิษณุ และ อาจารย์โปรดปราน มานะคับที่แนะนำร้านที่ Fortune แม้จะกู้ข้อมูลคืนมาไม่ได้ แต่อย่างน้อยผมก็มีความหวังเพิ่มขึ้นมาอีกอึดใจนึง… ทำให้ประสบการณ์ครั้งนี้มัน… strong มากขึ้น… ผมคงต้องระวังมากกว่านี้… นั่นมันก็ทำให้ผมคิดได้ว่า..

……หายตอนนี้ ดีกว่าหายตอนทำ Senior Project….

 

PS II. เรื่องราวอาจ วกไปวนมา ตอนนี้กะลังทำใจอยู่… นึกไรได้ก็เขียน.. อยากให้เรื่องนี้เป็นอุทธาหรณ์คอยเตือนใจคนที่ได้อ่านว่า ไม่มีอะไรแน่นอน เลย ถ้ามีข้อมูลสำคัญก็ backup ไว้ก่อนเป็นดี… ส่วนเรา.. บทเรียนครั้งนี้มันจำฝังใจแล้วล่ะ…

6 thoughts on “2 February 2006 : บทเรียนฝังจำ…”

  1. คือ… เราก้อไม่รู้เรื่องคอมเท่าไหร่หรอกนะ
     
     
    แต่ฟังดูวุ่นวายมากๆ ทีเดียว
     
    เอาใจช่วยนะที….
  2. Sinee Suwanchais?ri
    ยังงี้ต้องทำใจ เพราะมันก็เอาอะไรกลับคืนมาไม่ได้อยู่ดี เอาเถอะ..สู้กับเรื่องข้างหน้าดีกว่านะ นะ นะ นะ นะ…(นี่แก แอบมีแววเป็นนักเขียนนะเนี่ย)  
  3. Little Bird wrote:
    เอาน่า เอาน่า ถือว่าเป็นการเที่ยวห้างไปในตัวก้อได้นะก้อได้นะ
    เพราะเราว่า แกคงไม่มีเวลาไปนู้นมานี่บ่อยๆหรอกจริงไหม(.^.^.)
  4. Theeye (ที่ไม่ใช่Thee) wrote:
    อา… น่ากลัวจังเลย…
    ถ้าตอนนั้นตัดสินใจสละประกันเอาbackupไว้ล่ะก้อคงไม่ซวยงี้
    ไม่เปนไรๆ  รูปหายก้อถ่ายใหม่ได้ portหายก้อทำใหม่ได้ ….senior projectหาย…. ก้อเรียนใหม่ด้ายย..!!?? 555
  5. เขียนบรรยายความรู้สึกได้เห็นภาพมากครับ เป็นพี่ก็คงเศร้าเหมือนกัน แต่เอาน่า! ข้อมูลในฮาร์ดไดรฟ์หายไป แต่สมองและจิตใจเรายังเข้มแข็งอยู่ สู้ต่อไปครับ!
     
    เรื่องการ backup นี้สำคัญมาก ดีแล้วที่นำประสบการณ์นี้มาเขียนเตือนเพื่อนๆ
  6. เอาหนะ เรื่องดีๆมันก็ยังมีอยู่แหละ ขึ้นอยู่ว่าจะมองด้านไหนเท่านั้นเอง
     
    สู้ๆนะ : )

Leave a Reply to Kanlayanee Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *