26 August 2006 เหนื่อยล้า.. เบลอ.. มึน..

สวัสดีทุกท่านที่ให้การสนับสนุนตลอดมา..

ช่วงชีวิตปีสี่ที่่ผ่านมากระผมยังไม่ได้พักเลยขอรับ..
ตอนนี้รู้สึกว่าร่างกายของกระผม มันชักจะไม่ค่้อยสู้ดีเท่าไร

มักจะปวดเมื่อยตามหัวไหล่ หรือบริเวณคอเป็นระยะๆ
ครั้นจะได้พักผ่อนระหว่างนั่งรถกลับบ้าน ก็ไม่ได้เป็นตามคาด
ต้องคอยนวด คอยบีบ ตามจุดต่้างๆที่มักจะปวดหรือชาเป็นพักๆ

อาการต่างๆเหล่านี้คงเป็นผลมาจากการต้องแบกเครื่องคอมพิวเตอร์แบบวางบนตัก
ไปมาระหว่างที่บ้านและมหาวิทยาลัย อยู่เป็นประจำทุกวัน ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ
ชีวิตของนิสิตภาควิชาคอมพิวเตอร์ เมื่อใดที่มีเวลาว่าง จำต้องเปิดจอทำงานทุกครั้งไป

การทำงานช่วงเพลานี้ช่างเหนื่อยอ่อนนัก บางครั้งข้าพเจ้าก็ฉุกคิดได้ว่า..
ชีวิตการทำงานในภาคหน้าจะเหนื่อยสักเพียงใดเล่า.. แม้ขณะนี้ยังเล่าเรียนอยู่ก็มีงานเข้ามามากมายมิได้ขาดสาย
หรือว่าสิ่งเหล่านี้คืออุบายที่ครูอาจารย์ได้จัดเตรียมเพื่อให้พวกเราเหล่านิสิตได้เรียนรู้
และตระเตรียมกายและใจให้พร้อมเผชิญกับชีวิตความเป็นจริงที่ต้องพบเจอ

บางครั้งการรับผิดชอบงานที่มากเกินพอดีก็ทำให้ข้าพเจ้าจำต้องละทิ้งสิ่งที่รักหลายๆอย่างไป
อาจเพราะเพื่อต้องการทุ่มเททั้งกายและใจให้กับงานที่ตนเองรับผิดชอบ และเพื่อให้ผลลัพธ์ออกมามีประสิทธิภาพ
ยังผลให้เรารู้สึกภูมิใจในสิ่งที่ทำ ดังคำกล่าวที่ว่า "ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน.."

สิ่งสำคัญที่พึงกระทำในภาวะกดดันเยี่ยงนี้คือ การกำหนดเวลาการทำงานต่างๆ ให้พอเหมาะ
ไม่ให้เวลากับการทำงานมากไป จนเสียการเรียน.. หรือทุ่มเทกับการเีรียนเกินไปจนใครเขาหาว่าเป็นเด็กไม่สนกิจกรรม
ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่งที่ดี ดังนั้นทุกคนควรจัดสรรเวลาให้เหมาะสม และคิดการต่างๆเสียแต่เนิ่นๆ อย่าให้ฉุกละหุกในภายหลัง

ผมว่าภาษาไทยเป็นภาษาที่สวยงามนะ ถ้าเรารู้จักใช้…

ตอนนี้ข้าพเจ้าเหนื่อยอ่อนมากมาย… จนเบลอ… เขียนอะไรออกมาก็ไม่รู้..

หวังว่าทุกท่านคงอ่านรู้เรื่อง… นะ

และคงเป็นประโยชน์ไม่น้อย..

ปัจฉิมลิขิต. อยากพักบ้างจังคับ

4 thoughts on “26 August 2006 เหนื่อยล้า.. เบลอ.. มึน..”

  1. ช่ายๆๆๆๆ การวาง laptop บนตัก
    EMW จะทำให้ เกิดปัญหา กะตัว AsuchI
    แล้วก็พวก การผลิต อะไรปามานนั้น

    ระวังมันหัวขาด หางแหว่ง นะเว่ย

  2. สู้ๆนะ น้องทีติ่ง ตอนนี้พี่แป๋มติ่งก็แย่พอกัน ก้อแย่ด้วยกันเน้อ
  3. อ่า….  สาธุคุณ  พร้อมบวชรึยังขอรับ
     
    เหนื่อยมากมายเหมือนกัน เมื่อวานนอนตีสาม  คาดว่าคืนนี้คงไม่ต่ำก่าตีสี่
    งานแง่งเยอะชิบเลย
    แต่ก็ไปอัพสเปซมาละ  หลังจากหายไปร่วมสองเดือน   ไปอ่านซะ…นะ
     
    คุ้มนะ   ฟิตๆเหนื่อยๆตอนนี้ก่อน ถ้าอีกหน่อยได้งานดีๆล่ะก้อ สะ บาย แฮ……
    แต่ไม่ได้เจอเพื่อนๆเลย  เอมก้อไม่ค่อยได้คุย
    ฝากบอกพวกมานว่ากุคิดถึงม้ากมากม้ากมากนะ (ก็รวมเมิงด้วยแหละ)
    ไว้ซักสิบ ยี่สิบปีจะนัดไปกินข้าวเย็นละกันนะ
     
    แต่นะ   วาง laptop ไว้บนตักบ่อยๆ  ธีน้อยจะไม่ทำงานนะงับ   -_-"
    ด้วยความหวัง d จาก นศพ.หน้าตาดีๆ (คือ กุเอง 55)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *