23 June 07 : เดินมาราธอน..

     วันนี้เราต้องไปศึกษางานของบริษัทที่ Paragon แหละ เป็นงานของตลาดหลักทรัพย์อ่ะ งานโปรโมท SET Click to win เป็นการแข่งขันหุ้นออนไลน์เสมือนจริงแบบ Realtime ง่ะ.. และในงานก็จะมีให้ผู้ที่สนใจเข้ามาลองสนามขนาดย่อมๆกันก่อน หน้าที่ของเราก็เป็นการเปิด/ปิดระบบการแข่งขันและแสดงผลการแข่งขัน.. งานมันดูง่ายนะ.. แต่ถ้าเกิดปัญหาขึ้นมานี่ก็เหงื่อตกเหมือนกัน.. วันนี้ก็ไปดูพี่ๆเค้าทำกัน.. และก็ถือโอกาสลองคุมการแข่งขันเองสัก 3 รอบแล้วก็กลับ.. เหอะๆ ทำไปทำมากลายเป็นว่าอยู่ตั้ง 6 ชม.. กะแวะไปแป๊บเดียวนะนี่.. ตอนกลับบ้านรถก้อโคตรติด.. จะชุมนุมอะไรกันหนักหนาฟร่ะ.. ลำบากคนอื่นนะเฟร่ย..  ติดจนทนไม่ไหว..นั่งรถแดงด้วย ฝนก็ตก หน้าต่างก็ปิด คนก็แน่น โคตรร้อน หายใจไม่ออกว้อยยย.. ทรมานมาก.. ก็เลยลงเดินจากสวนจิตรลดา เดินลุยฝนไปเรื่อยๆๆ เรื่อยๆๆ เรื่อยๆๆ อากาศสดชื้น สดชื่น ผ่านเขาดิน ผ่านวิมานเมฆ ผ่านสวนดุสิต สวนสุนันทา ข้ามซังฮี้ และเดินไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน.. เฮื๊อก!! ไกลโคตร.. แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่.. อากาศดีง่ะ.. ระหว่างทางก็หันไปมองรถเมล์คันแล้วคันเล่าที่ติดอยู่โดยไม่มีทีท่าว่าจะเคลื่อนตัว เราก็ส่งสายตาชวนเชิญให้คนที่ยืนอยู่ลงมาเดินกันเถอะ.. เพราะหนทางภายภาคหน้านั้น.. ช่างโหดร้ายเหลือเกิน จงออกจากกรอบและร่วมเดินทางกับเรา.. เราเดินจนถึงบ้านก็ยังรู้สึกว่ารถเมล์คันนั้นก็คงติดอยู่สักที่บริเวณนั้น..  นึกแล้วรู้สึกว่าเสียเวลาจังถ้าเราต้องยืนอยู่บนรถคันนั้น.. แฮะๆ..

ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย รักษาสุขภาพด้วยนะคับ..

4 thoughts on “23 June 07 : เดินมาราธอน..”

  1. ไม่มีความคิดเห็นแค่เข้ามาทักทายเฉยๆ  ว่าอย่าลืมฉันน่ะ
  2. Chawanop Witthayaph?irak
    บางทีถ้าสิ่งที่พบเจออยู่ มันอึดอัดและมองไม่เห็นทางไป
    ก็ขอแค่เพียงอาศัยความกล้า กล้าที่จะก้าวเดินออกมาจากตรงนั้น
    และมุ่งไปสู่เส้นทางใหม่  บางทีอาจจะได้เจอเส้นทางที่สวยงามและร่มรื่น
    แต่ถ้าไม่เป็นเช่นนั้น  ก็จงภูมิใจที่มีความกล้าจะก้าวเดินในทางที่คิดว่าถูก
    เพราะความกล้านี้  หาได้ไม่มากนักในคนทั่วไป  >_<
     
    ว่าแต่ที่เขียนไป มันเกี่ยวกับที่เดินกลับบ้านป่าวหว่า 5555
  3. ย่อหน้าแรก….อะไรของแก อ่านไม่รู้เรื่อง
    ย่อหน้า 2 ….เดินๆมั่งก็ดี ทำงาน นั่งโต๊ะ ทั้งวันเดี๋ยวอ้วนเป็นหมู
    (พูดได้ เพราะยังไม่ได้ทำงาน 555)
  4. Little Bird(^0^)
    ไกลนะนั่น เดินได้ไงเนี่ย???
    แต่เห็นด้วยว่า วันนี้ตอนเย็นรถติดจริง ไม่ไหว ไม่ไหว ขนาดเราหลับเกีอบชั่วโมง เรายังไม่ได้ข้ามสะพานซังฮี้เลย ><"
    แต่คิดไปคิดมาก็ถือว่าโชคดีของเราที่รถมันติด ไม่งั้นเราคงได้ตื่นอีกทีแถวศาลายาแน่เลย กลับบ้านไม่ถูกเลยนะนั่น 555

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *