August 2005

25 August 2005 เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ..

อารมณ์คนเราก็อย่างงี้แหละ ขึ้นๆลงๆ ไม่แน่นอน… อนิจฺจํ   หลังจากผ่านวันที่รุ้สึกแย่ที่สุด ก็เริ่มรุสึกตัว รู้สึกปลง เพราะเมื่อคนเราล้มแล้วก็ต้องลุกให้ไว อย่ารอให้ใครมาเหยียบหรือก้าวข้ามเราไป ลุกได้เองเป็นดี.. ไม่ต้องรอให้ใครมาฉุดขึ้น… เราต้องเดินด้วยตัวของเราเองเว้ยย…   จากจุดต่ำสุด.. เราก็มองวิกฤติให้มันเป็นโอกาสซิ… นี่แหละโอกาสเราจะแสดงให้คนอื่นรู้ว่า เราพลาดแต่เราไม่ถอย… เราต้องสู้ต่อไป…  งานชมรม… จะมัวแต่คิดว่าไม่อยากทำ หรือไม่เหมาะสมกับเรา ทำไม… มองให้มันสนุกซิ  เราต้องสนุกกับมัน… Read More »25 August 2005 เริ่มกลับสู่ภาวะปกติ..

23 August 2005 ทุกอย่างรุมเร้า…

ช่วงนี้เครียดจิงๆเลยหว่ะ เหมือนกะว่ามีแต่เรื่องวุ่นวายมารุมเร้าชีวิตของเรามาก แล้วเราก็จัดการเรื่องพวกนี้ได้ไม่ดีด้วย…    วันนี้ Dtac ก็มาตามงานต้องทำให้เส็ดตาม requirement เค้าจะได้เอาไป launch พร้อมกับ project เค้า  อีก 8 วันจะทันได้ไงว่ะ จะว่าไปแล้วเราไม่ได้อู้งานเลยนะ  พอว่างจากการสอบเราก็ทำทันที ไอ้ที่มันไม่เส็ดก็เพราะแมร่งมีแต่งานๆๆๆๆๆ ควิซๆๆๆๆ โปรเจคๆๆๆๆ  ยังไงเราก็เอาเรื่องเรียนไว้ก่อนอยู่แล้ว… เกรดตอนนี้ก็จะแย่แล้ว..   แถมวันนี้ประกาศคะแนนอีกสองวิชา…… Read More »23 August 2005 ทุกอย่างรุมเร้า…

22 August 2005 เพิ่งมีเวลาว่าง..นิดหน่อย!!

ไม่ได้ update มาเป็นแรมเดือน จนเพื่อนๆว่า (บางคนเท่านั้นแหละ) เพราะว่าคนอื่นก็ไม่มีเวลามาอ่าน blog ของเราหรอก… แฮะๆ   ตอนนี้บอกได้คำเดียวอ่ะว่าเหนื่อยโคตรๆ  เหนื่อยจนโทรม… กลายเป็นผีตายซาก ไปแล้ว.. ไม่อยากจะนึกถึงงานที่ต้องทำเลยอ่ะ มันมากซะจนท้อ….  หลายคนบอกว่า "ทำไมแกรับงานมาเยอะจังว่ะ ดูยุ่งตลอดเวลาเลย"  จะว่าไปแล้วเราไม่ได้รับงานมาเยอะนะ แต่ว่างานทุกอย่างมันประดังเข้าช่วงนี้หมดเลย อย่างงานชมรม เข้าไปตั้งแต่ปีหนึ่ง พอถึงปีสามก็ต้องทำงานเป็นปกติอยู่แล้ว  อันนี้เป็นงานที่หลีกเลี่ยงไม่ได้… Read More »22 August 2005 เพิ่งมีเวลาว่าง..นิดหน่อย!!